สามร้อยสิบสองคน

ประตูโรงพยาบาลเปิดผางออก และความเคลื่อนไหววุ่นวายก็พรั่งพรูออกมาสู่บริเวณห้องพักรอ เหล่าแพทย์ในชุดสครับสะอาดสะอ้านปรากฏตัวขึ้น ใบหน้าของพวกเขาเคร่งขรึมแต่ควบคุมอารมณ์ไว้ได้ พวกเขาเดินตรงไปยังกลุ่มญาติที่ยืนรออย่างกระวนกระวายอยู่หน้าห้องผ่าตัด อกฉันบีบรัดแน่นด้วยความคาดหวัง และชั่วอึดใจหนึ่ง ฉันถึงกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ